تعلیل فضایی شکل برخورداری نواحی روستایی استان های کشور به کمک رگرسیون وزن جغرافیایی (GWR)

روند تحولات رشد نواحی روستایی نشان می دهد که نواحی روستایی در حال از دست دادن جمعیت خود بوده و با رشد منفی مواجه می باشند، علل و عوامل متعددی، در رشد منفی جمعیت اثر دارد. برای حفظ پایداری جمعیت نواحی روستایی رویکردهای متفاوتی اراثه شده ‏است، ار جمله اراثه خدمات به نواحی روستایی. سوالی که مطرح می شود، این است که آیا خدمات در رشد جمعیت اثر داشته، چه نوع خدماتی بیشترین اثر را داشته و میزان اثر گذاری آن در مناطق مختلف چگونه بوده است؟ برای آزمون این فرضیه از روشهای رگرسیون عمومی و رگرسیون وزنی جغرافیایی استفاده ‏شده ‏است. برای این منظور رشد جمعیت شهرستان های کشور محاسبه شده ‏و به عنوان متغیر وابسته و شاخص های برخورداری به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شده ‏است. از میان 53 ‏شاخص برخورداری 9 ‏شاخص دارای رابطه معنا داری بوده اند. برای تحلیل فضایی شاخص ها، از رگرسیون وزن جغرافیایی استفاده ‏شده ‏است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رابطه بین سطح برخورداری و شاخص های9 ‏گانه در کل کشور اختلافات معناداری را نشان میدهند از سویی شاخص های اثر گذاری و میزان اثر شاخص ها اختلافات فضایی دارند. همبستگی محلی نشان می دهد که در محور شمال غرب- جنوب شرق رابطه قوی تر بوده ‏ولی برای شاخصهای مختلف اختلاف فضایی معنارداری در این زمینه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رشدجمعیت روستایی ، رگرسیون وزن جغرافیایی ، خدمات روستایی ، توسعه ی روستایی