مدل توأم افزایشی برچسب زنی اجزای سخن و تجزیه ی وابستگی زبان فارسی

برچسب اجزای سخن از ویژگی های ضروری در تجزیه ی وابستگی است. در اکثر پژوهش های انجام شده، تجزیه ی وابستگی با فرض وجود برچسب های دستی و یا حالتی که با برچسب های پیش بینی شده توسط یک برچسب زن جایگزین شده مورد بررسی قرار گرفته است. در این رویه دو وظیفه برچسب زنی اجزای سخن و تجزیه ی وابستگی به صورت مستقل مورد مطالعه قرار می گیرد که این نحوه ی برخورد با مسئله، مشکل انتشار خطا را بوجود می آورد به عنوان مثال اگر اسمی به اشتباه برچسب صفت خورده باشد دیگر در تجزیه ی وابستگی نمی تواند نقش مفعول را به خود بگیرد. اطلاعات نحوی بعضی از ابهامات اجزای سخن که برای مدل های ترتیبی برچسب زنی اجزای سخن وجود دارد را برطرف می کند و از طرف دیگر برچسب های دقیق اجزای سخن باعث بهبود تجزیه ی وابستگی می شود. مشاهدات اخیر نشان می دهد که دقت تجزیه را می توان تا حد زیادی با بهینه سازی توأم برچسب زنی اجزای سخن و تجزیه ی وابستگی بهبود داد.[1]. در این پژوهش یک مدل توأم افزایشی برچسب زنی اجزای سخن و تجزیه ی وابستگی ارائه و بر روی زبان فارسی مورد آزمایش قرار گرفته است. همچنین این مدل توأم با مدل مرحله ای پیوسته برچسب زنی اجزای سخن و تجزیه ی وابستگی مقایسه شده است که حدود 8 درصد بهبود دقت نسبت به مدل مرحله ای پیوسته در برچسب های درشت و 1/2 درصد بهبود دقت در تجزیه ی وابستگی برای برچسب های درشت داشته است.

کلیدواژه ها:

برچسب زنی اجزای سخن ، تجزیه ی وابستگی ، مدل های توأم ، مدل مرحله ای پیوسته ، برچسب های درشت ، برچسب های ریز