بررسی تأثیر تعدیل فشار چرای دام بر ترکیب پوشش گیاهی مرتع (مطالعه موردی؛ مرتع روستاییمومج، دماوند)

یکی از مهمترین علل تخریب مراتع کشور وجود دام مازاد بر ظرفیت چرا است پوشش گیاهی بعنوان مهمترین بخش از یک اکوسیستم مرتعی است که ساختار و عملکرد آن شدیدا متاثر از نحوه بهره برداری از مرتع و میزان فشار چرای وارده بر ان است در مراتع ییلاقی، که به دلیل بارندگی مناسب از پتانسیل تولید و قابلیت ارتجاع بالایی برخوردارند. در مناطق کلیدی یک متر مربعی با فواصل 20 متر و در امتداد ترانسکتهای 100 متری نمونه برداری شد و آماره های فراوانی نسبی درصد پوشش تاجی نسبی و تراکم نسبی هریک از گونه ها اندازه گیری شد. و براساس آنها اهمیت نسبی هر گونه به تفکی کلاس خوشخوارکی محاسبه شد. نتایج نشان داد تعدیل شدت بهره برداری موجب افزایش چشمگیر گونه های مرغوب مرتعی در ترکیب پوشش گیاهی می شود.

کلیدواژه ها:

تعدیل فشار چرا ، ترکیب گیاهی ، اهمیت نسبی ، گونه های مرغوب مرتعی ، مرتع مومج ، دماوند