بررسی و تحلیل چگونگی توزیع جمعیت شهر تهران با استفاد از مدل آنتروپی شانون و هلدرن

در دهه های اخیر شهر ها به شکلی بی برنامه رشد کردند و محدوده های شهری در مدت کوتاهی به چندین برابر وسعت اولیهخود رسیدند، یا توسعه آنها در قطعاتی مجزا، بدون برنامه ریزی، تنگ و جسته و گریخته بود. این معضل ،به الگوی گسترشیا پراکنش افقی شهری معروف گردیه است و منشاء بسیاری از مشکلات در شهرهای جهان در حال توسعه و توسعه یافته شدهاست شهر تهران تهران در طول سال های اخیر در طول زمان تهران رشد نامتوازن و شکل پراکنده داشته است.بنابراین پژوهشحاضر در چارچوب نظریه توسعه پایدار و با استفاده از روش های آمار فضایی به تحلیل الگوی چگونگی رشد و پراکندگیجمعیت کلانشهر تهران می پردازد.جهت ازمون از روش آنتروپی شانون و مدل هلدرن استفاده گردیده است.نتایج نشان داد کهکلانشهر تهران طی سال های 75 و 75 الگوی رشد تصادفی و متمایل به خوشه ای را تجربه نموده است و در حال حاضرمی توان تهران را شهری پراکنده از لحاظ جمعیتی نام نهاد.و با توجه به نتایج پژوهش و رشد پراکنده شهر تهران ، الگوی رشدفشرده به عنوان بهترین الگو جهت توسعه آتی شهر تهران جهت پیشگیری از پیامدهای زیست محیطی شهر تهران پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

گسترش افقی ، مدل هلدرن ، مدل شانون ، شهر تهران