بررسی روند تغییرات منطقه ای دمای حداقل مطلق ماهانه دوره سرد سال در شمال غرب ایران

دما متغیر جوی بسیار مهمی است که تغییر آن منشاء بسیاری از تحولات فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی است.اندازه گیری دما توسط انسان در مقایسه با سایر عناصر جوی از سابقه طولانیتری برخوردار است . در این پژوهش بهمنظور تحلیل روند پارامتر دمای حداقل مطلق در شمال غرب ایران، از آزمون ناپارامتریک من- کندال استفاده شده است. برای این منظور از آمار دمای حداقل مطلق ماههای ژانویه، فوریه، نوامبر، دسامبر، مارس و آوریل 35 ایستگاه سینوپتیکواقع در شمال غرب ایران طی دوره آماری 24 ساله (1987 - 2010) استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادکه روند دمای حداقل مطلق در اغلب ایستگاههای واقع در منطقه رو به افزایش بوده است بخصوص در ماه های فوریه،دسامبر و مارس روند افزایشی بیشتر قابل ملاحظه هست. در بین ایستگاه های مورد مطالعه روند کاهشی دما کمترمشاهده شد ولی در بین همهی ماهها، ماههای ژانویه و آوریل در مقایسه با دیگر ماه ها روند دما در بیشتر ایستگاه هاکاهش پیدا کرده است. روند دما در برخی از ایستگاه های شمال غرب ایران ثابت و بدون تغییر بوده است و آن بیشتر درماه های نوامبر و ژانویه مشاهد شده است. همچنین بررسی های مربوط به توزیع مکانی دمای حداقل مطلق در کل منطقهنشان داد که در قسمتهای مرتفع جنوب شرق و شمال غرب منطقه دما کاهش یافته است و برعکس در قسمت هایپست و هموار شمال شرق منطقه دما افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

دمای حداقل مطلق ، روند ، آزمون من کندال ، شمال غرب ایران