بررسی تغییرات مکانی و زمانی کیفیت منابع آب زیرزمینی منطقه غرب دریاچه ارومیه

منابع آب زیرزمینی، نزدیک سی درصد از آب های شیرین دنیا را تشکیل می دهند، لذا مطالعه تغییرات کیفیت آب های زیرزمینی و تأثیر برداشت از چنین منابعی بر کیفیت آنها در مناطق مختلف بخصوص در حوضه دریاچه ارومیه امری ضروری است. در این پژوهش ضمن ارزیابی کیفیت شیمیایی آب های زیرزمینی منطقه غرب دریاچه ارومیه، با پهنه بندی مقادیر شوری آب های زیرزمینی، تغییرات کیفی آنها در دوره ده ساله با استفاده از روش زمین آمار بررسی شده است. بدین منظور بر اساس نتایج حاصل از پهنه بندی شاخص هدایت الکتریکی، منطقه نقده و بخش جنوبی ارومیه در کلاس با درجه شوری متوسط ((C(2، مناطق خوی، سلماس، و بخش شرقی میاندوآب در کلاس با درجه شوری زیاد ((C(3 و منطقه میاندوآب به جز بخش شرقی آن در کلاس با درجه شوری بسیار زیاد ((C(4) قرار دارند. همچنین قلیائیت آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه در دوره ی ده ساله رو به افزایش می باشد و این روند در شمال منطقه ارومیه و بخش جنوب شرقی و شمال غربی منطقه میاندوآب در سال های اخیر مشهودتر است. سطح کلاس اختصاص یافته نسبت به مساحت کل منطقه مورد مطالعه در دوره ده ساله با درجه شوری کم ((C(1)، از 3 درصد به 1 درصد و با کلاس درجه شوری متوسط ((C(2)، از 45 به 49 درصد و با کلاس درجه شوری بسیار زیاد ((C(4) از 17 به 18 درصد افزایش یافته است. کیفیت غالب آب زیرزمینی طی دوره ده ساله درمناطق میاندوآب و خوی (C(3), S(1 در مناطق ارومیه و نقده (C(2), S(1 می باشد و کیفیت غالب آب زیرزمینی منطقه سلماس طی این دوره از (C(2), S(1 به (C(3), S(1 تغییر یافته است.

کلیدواژه ها:

تغییرات شوری ، نسبت جذب سدیم ، آب زیرزمینی ، آمار ، دریاچه ارومیه