ضرورت برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی با رویکرد توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی: روستای زنوزق مرند)

روستاها به منزله فضای حیاتی تعداد بسیاری از انسانها به ویژه در جوامع در حال توسعه که با اهنبوهی از مشکلات، محدودیت ها و کمبود منابع و سرمایه روبه رو هستند، به منظور جوابگویی به تأمین نیازها و همچنین ارتقای سطح و کیفیت زندگی، اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادی- اجتماعی ساکنان این سکونتگاه ها درگذر زمان نیازمند رشد و توسعه هستند. از این رو، برنامه ریزان برای رسیدن به توسعه پایدار روستاها، تدابیر و راهکارهای گوناگونی اندیشیده اند، که در این بین می توان از بسط و توسعه گردشگری روستایی یادکرد که ضمن ایجاد اشتغال و درآمدزایی، سبب تعامل دوسویه و سازنده روستائیان با دیگر افراد و فرهنگها می شود. گردشگری روستایی گونه نوینی از گردشگری است که با هدف توسعه پایدار روستایی و به عنوان ابزاری جهت توسعه اقتصادی- اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی تجسم یافته است که با تأثیرگذاری در سه بعد پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی، ضمن جلب مشارکت جامعه محلی در توسعه اقتصاد ملی با پتانسیل حفظ و حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست باعث پایداری محیطی می شود در بعد اقتصادی، گامی جهت کاهش فقر با توسعه مراکز اشتغال کوچک، افزایش و تغییر شکل منابع در معرض خطر به سمت منابع پربازده و همراه با سودمندی و توزیع درآمد بر می دارد و در بعد اجتماعی نیز باعث کارآفرینی و جلوگیری از مهاجرت، ارتباطات بیشتر روستاییان با سایر جوامع و فرهنگ های متنوع و شناساندن هویت محلی و رفاه و نهایتاً ایجاد توسعه پایدار روستایی می گردد. مقاله حاضر که از لحاظ ماهیت و شیوه تحقیق، توصیفی- تحلیلی و خروجی آن، کاربردی- توسعه ای است، با رویکرد برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی و در راستای تحقق توسعه پایدار و معیشت پایدار روستایی در روستای زنوزق مرند نوشته شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه پایدار ، روستای زنوزق