مدلسازی محلات مسکونی مناسب با استفاده از روش AHP در محیط GIS (مطالعه موردی: شهر میاندوآب)

محلات شهری به عنوان کوچکترین و در عین حال مهمترین واحد و عنصر کالبدی -فضایی و اجتماعی میباشند. مدلسازی و ارائه محلات مسکونی مناسب و سالم شهری ضمن اینکه در مقیاس خرد (محله ای)، از طریقمطلوبیت بخشی در ساختارهای مختلف، زمینه های لازم برای ارائه الگوی مطلوب زیست محله ای را برایشهروندان فراهم می سازد؛ در مقیاس بزرگتر (شهر) نیز با حصول شناخت و سنجش ها، تطابقات فضاییو...،موجبات کاهش در نابرابری های فضایی را فراهم می سازد و در نتیجه زیست پذیری و کیفیت زندگی درمحلات شهری را به منظور تحقق شهرسالم فراهم می سازند. هدف اصلی این پژوهش مدلسازی محلات مناسبشهری در میاندوآب است. نوع تحقیق توصیفی-تحلیل و بر اساس هدف، کاربردی است. بدین منظور از روش وتکنیک سلسله مراتبی (AHP) و نیز محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) بهره گیری شد. سه بعد کلی 1-کالبدی- فضایی (با 15 متغیر) 2-اجتماعی-اقتصادی (با 4 متغیر) 3-ابعاد محیطی (با 4 متغیر) به منظور مدلسازیمحلات مسکونی مناسب در نظر گرفته شد. محلات شهری میاندوآب نسبت به متغیرهای بیست و چهارگانه وابعاد سه گانه، بر اساس داده های اخذ شده از طرح تفصیلی و مشاهدات میدانی و نیز نظر سنجی از متخصصینو کارشناسان رتبه بندی گردیدند. یافته ها نشان داد که ساختار اجتماعی-اقتصادی با ضریب نسبی (0.38)،ساختار کالبدی- فضایی با ضریب تاثیر (0.35) و پس از آن ساختار محیطی با ضریب تاثیر (0.27) به ترتیببیشترین را در تعیین محلات مسکونی مناسب شهر میاندوآب دارند. همچنین بررسی تطبیقی میزان مطلوبیتمسکونی محلات مختلف میاندوآب نشان داد که با توجه به سه ساختار کلی و شاخص های ترکیبی، محلاتشماره 22، 20 و 17 دارای بیشترین مطلوبیت مسکونی می باشند.