طبقه بندی و گونه شناسی سفالینه های نیشابور در دوران سامانی

مقاله حاضر، پژوهشی در باب مطالعه سفال های تولید محلی به دست آمده از حفریات باستان شناسی نیشابور می باشد.اولین حفاری ها و پژوهش های باستان شناختی در نیشابور، توسط هیئت ایران شناسی موزه متروپولیتن نیویورک از سال1935 بر روی تپه های باستانی شهر قدیم نیشابور در جنوب شرقی شهر کنونی آغاز، و گزارش نهایی آن توسط چارلزویلکینسون در سال 1973 منتشر شد . کاوش های این تیم در منطقه ای بین سایت شادیاخ و ارگ یا کهندژ در تپه هایباستانی کهندژ، الب ارسلان، سبزپوشان، شادیاخ، تپه مدرسه، تپه قنات و تپه تاکستان بر گستره ای به فراخی تقریبا 3000هکتار در کناره جنوب خاوری شهر کنونی نیشابور، منجر به کشف تعداد زیادی سفال و پاره سفال شد. فاز سامانی در واقعبهترین تشخیص حفاری های تیم آمریکایی شناخته شده است. هدف این پژوهش نیز، معرفی و گونه شناسی انواع سفال هایدوره سامانی بر اساس تکنیک تزیین مجموعه سفال های به دست آمده ازحفریات نیشابور می باشد. روش پژوهش توصیفی -تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به شیوه اسنادی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

نیشابور ، سفالینه ، لعاب ، تزیین ، نقوش