بکارگیری مدل DEA برای انتخاب شبکه برتر رادیویی

امروزه مدیران به ارزش و تأثیر ابزار سنجش عملکرد سازمان پی بردهاند اما به ندرت به فکر استفاده از آن به عنوان بخشی از استراتژی شرکت افتادهاند. بنابراین تحقیق حاضر با هدف دستیابی به یک مدل مناسب سنجشعملکرد شبکههای رادیویی و نهایتاً انتخاب شبکه برتر رادیویی با استفاده از مدل طراحی شده برای تعیین کارایی و ناکارایی آنها در مقایسه با یکدیگر صورت گرفته است. همچنین این تحقیق در صدد تعیین معیارهای کارایی وناکارایی شبکهها به منظور ارائه راهحل و آشنایی با وضعیت ارزیابی عملکرد شبکههای رادیویی میباشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان، کارشناسان و مدیران شبکههای رادیویی 11 گانه میباشند که تعداد آنها 1349 نفر میباشد. با توجه به این که اعضای جامعه آماری از ویژگیهای تقریباً مشابهی برخوردارند، بنابراین جامعه آماری همگن در نظر گرفته میشود و برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده گردیده که تعداد نمونه مورد نظر با سطح اطمینان 95 % و با سطح خطای0/05 299 بدست آمده است. روش نمونهگیری در این تحقیق نیز از نوع نمونهگیری تصادفی طبقهای میباشد. یافتههای تحقیق نشان داد که از مجموع بررسی کارایی % (عملکرد) 11 شبکه رادیویی کشور تنها 2 شبکه ورزش و نمایش در سطح کشور دارای کارایی (عملکرد) 100و شبکه سلامت دارای کارایی 30 % میباشد. از سویی شبکههای رادیویی اقتصاد، ایران، پیام، تهران، گفتگو، قرآن، جوان و فرهنگ دارای عملکرد بالای متوسط ( 50 %) هستند. از سویی در حالت بازدهی ثابت نسبت بهمقیاس که کارایی فنی اثرات مقیاس را نیز در بر دارد، تنها 2 شبکه (ورزش و نمایش) دارای مقدار کارایی واحد میباشند. همچنین از نقطه نظر مقیاس، شبکه ایران دارای بازدهی کاهنده نسبت به مقیاس میباشد که عدمکارایی این شبکه تنها ناشی از عدم فعالیت در مقیاس بهینه بوده است. در نهایت در حالت بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس شبکههای رادیویی اقتصاد، پیام، تهران، گفتگو، قرآن، جوان، فرهنگ و سلامت دارای بازده افزاینده نسبت به مقیاس هستند لذا پتانسیل بالقوهای در این شبکهها جهت بسط حوزه فعالیت آنها به منظور بهبود عملکرد، تعدیل برخی فرایندهای زائد و بهبود مقادیر کارایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کارایی ، عملکرد ، شبکه رادیویی ، صدا و سیما ، تحلیل پوششی دادهها