بازنمایی ادراکات کودکان پیش دبستانی از پدیده حجاب مطالعه به روش پدیدارشناسی

حجاب و عفاف به عنوان پدیدهای پیچیده و چند بعدی، در تمامی ادیان آسمانی مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. واکاوی این پدیده، بدون در نظرگرفتن زمینههای فرهنگی اجتماعی، و استفاده از رویکردهای عمیق پژوهشی، به شناختی ناروا و نامعتبرمیانجامد که نه تنها آموزش آن را غیراثربخش مینماید، بلکه تصمیمات مبتنی بر آن نیز میتواند تبعات منفی برجای گذارد پرواضح است که در کنار شرایط مساعد اجتماعی، برای ارتقای الگوپذیری در افراد و زمینه سازی برای نهادینه شدن امر حجاب و عفاف در نسل جوان، ضرروت تحلیل ادراکات و تجربه زیسته کودکان، دوچندان است.پژوهش حاضر با هدف بازنمایی چگونگی درک دختران از پدیده حجاب قبل از رسیدن به سن تکلیف، و با استفاده از روشپدیدارشناسی )توصیفی قیاسی( انجام شد. افراد شرکت کننده در این طرح 33 نفراز دختران دوره پیش دبستانی بودند که به صورت هدفمند انتخاب شده و مورد مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته قرارگرفتند. داده های جمع آوری شده به روش کلایزی مورد تحلیل قرار گرفت. یافتههای این مطالعه، به کشف و بازنمایی 7 محور مفهومی شامل، یادگیری، عامل هیجانی، موقعیت مکانی، رویداد فیزیکی، موقعیت ظاهری، موقعیت سنی و ویژگیهای وسیله پوشش منتج گردید. نتیجهگیری از یافتهها نشانمیدهد: باور کودکان به این پدیده حاصل ضرب احساس در شناخت است، که فرمان هدایت رفتار آنان را در دست دارد و مفهوم حجاب را، در ذهن دختران خردسال باورپذیر میکند، باوری که بر اساس بازتاب تفکرات و اعتقادات درست یا نادرست افراد دیگر خانواده، وبه ویژه مادر، از طریق آموزش مستقیم یا غیرمستقیم ساخته میشود. به نظر میرسد باید ریشه حجاب و عفاف کم رنگ در جامعه،را در کج فهمی از مفهوم آن جستجو کرد

کلیدواژه ها:

حجاب ، کودکان ، ادراک ، پدیدارشناسی