بررسی رابطه بین اخلاق کسب و کار و رضایت شغلی کارکنان

بدون شک مهمترین منبع هر سازمان نیروی انسانی شاغل در آن سازمان است. چنانچه این نیرو دارای انگیزه، رضایت و تعهد بالا باشد، توان و استعداد تخصصی خود را در آن سازمان به کار خواهد گرفت. پژوهش حاضر در سال 1389 با هدف تعیین رابطه بین اخلاق کسب و کار و رضایت شغلی کارکنان شرکت های قطعه سازی واقع در شهرک صنعتی سلیمی تبریز انجام شده است. نمونه آماری در این پژوهش تعداد 170 نفر از کارکنان شرکت های قطعه سازی واقع در شهرک صنعتی سلیمی تبریز می باشد که برای پیدا کردن حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده است و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار انجام شده است. برای آزمون روابط متغیرها پس از تعیین طبیعی بودن توزیع پراکندگی صفات کمی از طریق آزمون کولموگروف spss آماری- اسمیرنف ، آزمون های ناپارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون کراسکال والیس و برای آزمون های پارامتری از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس Anova و در نهایت تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین اخلاق کسب و کار و ابعاد پیشرفت و توسعه شغلی ، نحوه نظارت و سرپرستی ، حقوق ، دستمزد و مزایا ، ارتباط با همکاران ، ماهیت کار ، شناخت و قدردانی ، خط و مشی محیط ، مسئولیت شغلی ، امنیت شغلی ، شرایط محیط کار و رضایت شغلی همبستگی مستقیم معنی داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

اخلاق کسب و کار ، رضایت شغلی کارکنان ، ابعاد رضایت شغلی