تنوع ژنتیکی مرغان بومی اصفهان، فارس و یزد با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این تحقیق تنوه ژنتیکی مرغان بومی اصفهان، فارس و یزد با استفاده از 5 نشانگر ریز ماهواره شامل آغازگرهای MCW18, MCW34, MCW39,MCW5,MCW16 مورد بررسی قرار خواهد گرفت. از هر جمعیت 30 فرد به طور تصادفی و انفرادی خونگیری شد و DNA ژنومی با روش تغییر یافته استخراج نمکی Salting out استخراج گردید. تعداد آلل های مؤثر در جمعیت های تحت بررسی از 1/7 (mcw34) تا 5/1 (mcw5) متغیر بود. تنوع درون جمعیتی در سه جمعیت مرغ بومی محاسبه گردید که بر اساس آن بیشترین و کمترین تنوع درون جمعیتی به ترتیب متعلق به جمعیتهای یزد (0/67) و اصفهان (0/60) بود. پیشنهاد می شود برای جلوگیری از کاهش تنوع و افزایش همخونی از طریق افزایش اندازه مؤثر جمعیت و کنترل جمعیتها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، ریزماهواره ، مرغ بومی