مقایسه انگیزه پیشرفت تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در میان دانش آموزان مدارس هوشمندمبتنی بر فن آوری اطلاعات و ارتباطات و مدارس عادی سال ششم ابتدایی شهر اصفهان

هدف از انجام این تحقیق مقایسه مدارس هوشمند با مدارس عادی شهر اصفهان بر اساس متغیرهای احساس تعلق به مدرسه، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی می باشد. جامعه تحقیق حاضر در مدارس هوشمند شامل کلیه دانش آموزان سال ششم دبستان می باشدو روش نمونه گیری در این مدارس به روش سرشماری و شامل کلیه دانش آموزان سال ششم دبستان می باشد که در سه سال گذشته در این مدارس حضور داشته اند.جامعه تحقیق در مدارس عادی به دلیل اینکه مدارس هوشمند اصفهان در مناطق 3و 1 می باشد شامل کلیه دانش آموزان سال ششم دبستان در مناطق 3و 1 می باشد. روش نمونه گیری در این جامعه به روش نمونه گیری خوشه ای دو مدرسهانتخاب شده و تمامی دانش آموزان سال ششم این دبستانها که سه سال گذشته در این مدرسه تحصیل کرده اند به عنوان نمونه انتخابشدند. ابزار جمع آوری دادها در متغیر احساس تعلق به مدرسه پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه ساخته شده توسط بری،بتی و وات) 4002 ( و در انگیزه پیشرفت تحصیلی پرسشنامه هرمنس فرم 42 سئوالی و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از معدل کل آنها استفاده شده است. در این تحقیق از آمار توصیفی)میانگین و انحراف معیار( و از آمار غیر پارامتریک یو من ویتنی استفادهشده است. نتایج تحقیق بیان کننده این است که بین دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی شهر اصفهان در متغیرهای فوق تفاوت معناداری وجود دارد و دانش آموزان مدارس هوشمند دارای انگیزه پیشرفت تحصیلی، پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه )به همراه شش مولفه آن( بیشتری نسبت به دانش آموزان مدارس عادی این شهر بودند

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، مدارس هوشمند