تحلیلی بر اوضاع تفرج گاه های جهان و راهبردهای توسعه آن ها ایجاد رونق گردشگری به کمک ساماندهی تفرج گاه های طبعی شهرها

تفرج گاه یک فضای شهری است که جذبه های طبیعی و ساخته شده، محل اسکان موقت و سایر خدماتی که توسط بازدید کنندگان بین المللی و داخلی و ساکنان محلی به منظور اهداف گردشگری و تفریحی استفاده می شود را فراهم می سازد. تفرج گاه ها پیچیده هستند. محیط های شهری چند منظوره هستند که تاحد زیادی از نظر محل، هدف، اندازه، توسعه، مورفولوژی (ریخت شناسی) و عملکرد اقتصادی خود متفاوت هستند. تفرج گاه شاید اغلب با ساحل مرتبط است. در ساحل بودن جاذبه اصلی می تواند باشد. در بریتانیا منجر به اصطلاح «سطل و بیل» در گردشگری ساحلی می شود. در آغاز، تفرج گاه در طول قرن هفدهم و هجدهم میلادی توسعه یافتند و برای مشتریان ثروتمند شرایطی را فراهم کردند تا بتوانند از مزایای درمانی نوشیدن و حمام کردن آب دریا بهره ببرند. این پژوهش دارای ماهیتی «تبیینی» است و از سوی دیگر با توجه به کلیت موضوع، رویکرد حاکم بر این پژوهش «کاربردی» می باشد. نمونه پژوهی این مقاله تفرج گاه گلشن می باشد که در راستای ارتقاء آن پیشنهاداتی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

تفرج گاه ، طبیعت ، جذابیت ، محیط ، گردشگری