شناخت مناطق حساس به فرسایش و رسوبزایی با استفاده از مدل فارگاس (مطالعه موردی حوزه آبخیز چاشتخوران)

شناخت مناطق مختلف یک حوزه آبخیز از نظر وقوع رسوب و شدت آن در فازهای مختلف مطالعات پایه همواره یکی از مهمترین اهداف کارشناسان علوم طبیعی بوده است. برای رسیدن به این هدف مدلهایی به صورت تجربی ارائه شده اند که هر کدام دارای نقاط قوت و ضعفی می باشند که در این تحقیق مدل فارگاس مورد استفاده قرار گرفته است. حوزه مورد مطالعه حوزه آبخیز چاشتخوران به مساحت ۱۳۷۴۶/۳ هکتار در شهرستان سمنان می باشد. مدل فارگاس تنها دو عامل رسوب دهی نوع سنگ و تراکم زهکشی را در هر واحد سنگی در نظر می گیرد.نتایج حاصل از مدل فارگاس نشان داد در حدود ۶۰/۸۷ از سطح اراضی با شدت فرسایش بسیار شدید،در حدود ۱۴/۹۸% از سطح اراضی با شدت فرسایش شدید، ۰/۰۵% از سطح اراضی با شدت فرسایش زیاد و ۲۴/۰۹% از سطح اراضی با شدت فرسایش متوسط بوده است.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیزچاشتخوران ، رسوب ، مدل فارگاس ، تراکم زهکشی و فرسایش پذیری