کشت ریزجلبک ها و ترسیب کربن به منظور کاهش انتشار گاز گلخانه ای دی اکسید کربن

گاز گلخانه ای دی اکسید کربن (CO2) موجب گرم شدن کره زمین شده و بدین طریق تأثیرات خود را بر حیات اعمال می کند. ترسیب زیستی CO2 به معنی حذف این گاز توسط ارگانیسم هایی است که CO2 را جهت ساخت زیست توده مورد استفاده قرار می دهند. ریزجلبک ها گروه ساده ای از موجودات فتوسنتز کننده هستند که پایه اکثر زنجیره های غذایی را در زیست بوم های آبی شکل می دهند. بدلیل نیاز بالای ریزجلبک ها به کربن می توان آنها را در نزدیکی کارخانه ها یا نیروگاه ها در سیستم های کشت باز و بسته کشت داد و با همراه کردن کشت ریزجلبک ها با منبع کربن CO2 حاصل از فرآیندهای صنعتی، علاوه بر ترسیب گاز CO2 و جلوگیری از انتشار این گاز به اتمسفر، ترکیبات ارزشمند اقتصادی از ریزجلبک ها تولید نمود.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن (CO2) ، ترسیب زیستی ، ریزجلبک ، سیستم های کشت