فراانباشتگی کادمیوم درگیاهان بومی رشد یافته بر روی خاکهای آلوده منطقه ایرانکوه اصفهان، ایران

یکی از روش های مناسب جهت کاهش آلودگی خاک و آب به عناصر کمیاب و استخراج عناصر کمیاب، گیاه بهسازی است. برای ارزیابی و شناسایی گونه های گیاهی برتر در زیست بهشازی خاکهای آلوده به کادمیوم، در بهار 1383 نمونه هایی از ریشه و اندام های هوایی گیاهان بومی منطقه ایران کوه اصفهان آماده و میزان کادمیوم آنها تعیین گردید. دامنه غلظت کادمیون در اندام های هوایی این گیاهان از 0/75 میلی گرم در کیلوگرم در گیاه جارو علفی تا 1/97 میلی گرم در کیلوگرم در گیاه کلاه میرحسن بود. دامنه غلظت کادمیوم در اندام های زیرزمینی این گیاهان از 0/71 میلی گرم در کیلوگرم در گیاه کلاه میرحسن تا 2/8 میلی گرم در کیلوگرم در گیاه جاروعلفی بود. چگونگی توزیع این عنصر در اندامهای هوایی و زیرزمینی گیاهان مختلف ناهمانند بود. غلظت کادمیون در اندام های گیاهان بررسی شده به ترتیب از گیاه کلاه میرحسن، شقایق لب تیز، جوسیخ، گون، درمنه، قدومه، شاه تره ای، گاوچاق کن، استپی، سنبله، گلپوره تا جاروعلفی کاهش یافت. غلظت این عنصر در اندام های زیرزمینی گیاهان از گیاه جاروعلفی، شاه تره ای، استپی، شقایق لب تیز، گاوچاق کن، گلپوره، جوسیخ، سنبله، گون، قدومه، درمنه تا گیاه کلاه میرحسن کاهش داشت. از آنجاییکه گیاه به سازی و استخراج عناصر با برداشت اندام های هوایی گیاهان آسانتر است، گیاهانی مانند کلاه میرحسن، شقایق لب تیز، جوسیخ، گون و درمنه شایسته پژوهش بیشتر می باشند.

کلیدواژه ها:

گیاه بهسازی ، استخراج عناصر کمیاب ، کادمیوم ، آلودگی خاک