بررسی میزان پراکسید موجود در نمونه های زولبیا بامیه ارسالی به آزمایشگاه کنترل مواد غذایی دانشگاه علوم پزشکی استان خراسان شمالی در سال ۹۳

پراکسید جزء اولین ترکیبی است که بعد از اکسیداسیون چربی ها وروغن های بوجود آمده ومی تواند زمینه ساز بیماری های مختلفی از جمله تصلب شرائن سرطان ، پیری زود رس ، التهاب آلرژیک واختلالات مختلف کبدی گردد.وقتی که میزان پراکسید به اندازه ی معین رسید تغییرات مختلفی صورت می گیرد ومواد فراری که باعث ایجاد بو وطعم نامطلوب در چربی وروغن می گردند ایجاد می شود . هدف کلی این مقاله گزارشی است که با بررسی میزان پراکسید موجود در نمونه های زولبیا وبامیه ارسالی به آزمایشگاه کنترل موادغذایی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی طراحی شده و به اجرا در آمده است. این مقاله با بررسی توصیفی روی تعداد 67 نمونه زولبیا وبامیه طی مدت 1 سال انجام گرفت. در این مطالعه ابتدا ، وزن مشخصی از روغن نمونه ها که با روش استخراج ، بوسیله حلال جداشده وسپس مقدار پراکسید موجود در روغن استخراجی با روش تیتراسیون (تیرسولفات سدیم ۰/۰۱نرمال ) اندازه گیری شد محاسبه مقدار پراکسید با ثبت حجم مصرفی تیوسولفات سدیم واستفاده از فرمول مربوطه صورت گرفت. نتایج با استفاده از آزمون T آنالیز آماری شدند.ازمجموع 67 نمونه زولبیا وبامیه ، 5 نمونه (۷۴/۶در صد) قابل مصرف و 17 نمونه(۲۵/۴ در صد)غیر قابل مصرف بودند. بالاترین عدد پراکسید درنمونه های زولبیا وبامیه ۲۳/۹میلی اکی والان در کیلوگرم بود . این مطالعه نشان داد که در صد بالای از نمونه های زولبیا و بامیه غیر قابل مصرف می باشند با توجه به میزان بالای پراکسید در نمونه ها و خطراتی که پراکسید برسلامتی دارد ، برنامه ریزی مداوم وارائه راه کارهایی کاربردی توسط سیاست گذاران ومسئولین بهداشتی استان ضروری است.

کلیدواژه ها:

پراکسید ، زولبیا وبامیه ، استان خراسان شمالی