بررسی اثرات شوک حرارتی در فعالیت آنزیم تلومراز در سلولهای میلوئید لوسمیک انسانHL-60

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,743

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBCI04_120

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1386

چکیده مقاله:

تلومراز آنزیمی است که به عنوان یک ریبونوکلئوپروتئین باعث کاتالیز و افزوده شدن توالیهای TTAGGG به انتهای کروموزوم مهره داران می شود. با توجه به نقش آنزیم تلومراز در مرگ سلولی و پدیده ترانسفرماسیون امروزه تحقیقات در مورد کنتیک این آنزیم و روشهای فعال کردن و غیرفعال کردن این آنزیم از دو جنبه مورد توجه محققین علوم بیولوژی و پزشکی می باشد. با توجه به اثرات شوک حرارتی ملایم در القاء تمایز و آپاپتوسیز در سلولهای لوسمیک و حساس تر بودن سلولهای لوسمیک به شوک حرارتی در مقایسه با سلولهای بنیادین خونساز در این کار اثرات شوک حرارتی در فعالیت تلومراز در رده سلول لوسمیک انسانی HL-60 بررسی شده است. بدین منشور شوک حرارتی ملایم (41-44 درجه ، به مدت زمان کمتر از 120 دقیقه) در مهار سلولهای لوسمیک HL-60 و فعالیت آنزیم تلومراز آزمایش شد. سلولها بعداز کشت و پاساژ مداوم جمع آوری و به مدت زمان لازم تحت تأثیر شوک حرارتی قرار گرفته و بعداز انکوباسیون لازم فعالیت تلومراز در این سلولها بعداز شوک حرارتی (قبل از انکوباسیون و بعداز انکوباسیون) اندازه گیری شد. همچنین اثرات شوک حرارتی در رشد و پرولیفراسیون سلولی سلولهای HL-60 بررسی گردید. تکثیر سلولی با روش MTT assay و BrdU و اثرات آن بر روی فعالیت تلومراز به روش TRAP-PCR-ELISA بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش دما و زمان کاهش در رشد سلول و فعالیت تلومراز دیده می شود. به طوریکه شوک حرارتی 42 درجه به مدت کمتر از 30 دقیقه در این سلولها باعث کاهش فعالیت آنزیم (50% >) در سلولهای تیمار شده نسبت به سلولهای کنترل نشان می دهد. با در نظر گرفتن فعالیت کم آنزیم در سلولهای طبیعی و بالا بودن فعالیت آنزیم در سلولهای لوسمیک و سرطانی مهار آنزیم تلومراز می تواند یک روش بسیار اختصاصی با کمترین عوارض در درمان لوسمی ها و سرطان می تواند به عنوان یک روش مناسب باشد. با توجه به اثرات شوک حرارتی ملایم در القاء تمایز و آپاپتوسیز در سلولهای لوسمیک و حساس تر بودن سلولهای لوسمیک به شوک حرارتی در مقایسه با سلولهای بنیادین خونساز از این روش جهت سلولهای لوسمیک مفید و مؤثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

telomerase ، شوک حرارتی و HL-60

نویسندگان

عبدالخالق دیزجی

پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و تکنولوژی زیستی