ارزیابی کمی خطر سیل خیزی در حوزه آبخیز رودخانه بار

با توجه به اینکه روند یابی سیلاب در حوزه های فاقد آمار چه از طریق هیدرولیکی و چه به صورت هیدرولوژیکی عملاً با مشکل مواجه می باشد و از طرفی عدم وجود ایستگاههای هیدرومتری مناسب جهت محاسبه دبی های حداکثر و هیدروگرافهای مربوطه امکان روند یابی و انجام مطالعات سیل خیزی را تنها به استفاده از برخی روشهای تجربی محدود می سازد . در این تحقیق به منظور ارزیابی کمی خطر سیل خیزی در حوزه آبخیز رودخانه بار که یکی از دو حوزه آبخیز بالادست شهر دماوند محسوب می شود، اقدام به محاسبه دبی های ماکزیمم و هیدروگرافهای مربوط ب ا دوره بازگشتهای 2 ، 5 ، 10 ، 25 ، 50 و 100 سال و سپس مقایسه آن با ظرفیت آبگذری مقاطع خروجی زیر حوزه ها و پلها در نزدیکی شهر دماوند با استفاده از روش ضریب زبری مانینگ گردید . نتایج نشان داد که به جز مقطع دهانه پل خروجی حوزه در شهر دماوند سایر مقاطع توان عبور دبی هایی با دوره بازگشت حداکثر 100 سال را دارند، هر چند تلفیق این نتایج با سایر زیر حوزه های تغذیه کننده سیلاب د ر بالادست شهر دماوند از جمله حوزه آبخیز رودخانه تار می تواند احتمالاً نتایج متفاوت تری را نشان دهد .

کلیدواژه ها:

روندیابی سیلاب ، هیدروگراف ، ضریب زبری ، دماوند