استفاده از سیستم استنتاج فازی در برآورد رسوب معلق ( مطالعه موردی: حوزه آبخیز طالقان )

در سیستم های دارای پیچیدگی و عدم قطعیت کم، مدلسازی با استفاده از معادلات ریاضی دارای دقت بالایی می باشد و در چنین سیستم هایی بهترین وسیله برای مدلسازی،منطق فازی می باشد . در این تحقیق جهت مدلسازی آورد دبی و رسوب با استفاده از سیستم استنتاج فازی، از داده های ایستگاه گلینک واقع در حوزه آبخیز طالقان استفاده شده است . دو نوع سیستم ممدانی و سوگینو با تغییر در نوع و مقدار توابع عضویت مورد بررسی قرار گرفت . دقت حاصل از هر کدام از مدل ها با استفاده از معیار میانگین قدر مطلق خطا بررسی گردید . در نهایت سیستم ممدانی با یک تابع عضویت مثلثی به عنوان بهترین مدل استنتاج فازی در این بررسی شناخته شد . لازم به ذکر است که نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که استفاده از روش حدواسط دسته ها نسبت به سیستم استنتاج فازی از دقت بالاتری برخوردار می باشد و سیستم استنتاج فازی عموما در زمانیکه تعداد داده های آماری مورد استفاده کم باشد، از دقت بالاتری برخوردار است .

کلیدواژه ها:

دبی رسوب ، دبی آب ، مدلسازی ، منحنی سنجه ، سیستم استنتاج فازی ، تابع عضویت