تحلیل روند تغییرات کاربری اراضی شهرستان رشت در دو دهه اخیر

رشد و گسترش جمعیت در مناطق مختلف شهری، بسط و گسترش آن مناطق را در فضای جغرافیایی ضروری میسازد و این توسعه میتواند به صورت تدریجی، مداوم و با تراکم پائین به صورت نواری (از هسته به اطراف) و یا به صورت شطرنجی (قطعات منفرد) باشد. رشد و گسترش شهر نه تنها باعث تخریب فضاهای پیرامون می- شود بلکه شهر را از شکل متقارن خود خارج مینماید. شهر سنگر به عنوان یکی ازشهرهای کوچک استان گیلان که در میان اراضی زراعی و باغی قرار گرفته است. متاثر از عوامل گوناگون در معیار موقعیتی خود بهدلیل گسترش در ابعاد افقی و عمودی، پذیرش جمعیت بیشتر، گسترش شهر به اطراف خود و... دچار تغییر و تحولات بسیاری بالاخص در زمینه تغییرات کاربری اراضی شده است. بررسیهای مربوط به توسعه فیزیکی شهر سنگر نشان میدهد که توسعه فیزیکی این شهر طی چهار مرحله اتفاق افتاده که در هر مرحله بخش قابل توجهای از اراضی حاصلخیز کشاورزی اطراف شهر تخریب شده است. پژوهش حاضر درصدد بررسی و تحلیل عوامل مؤثر در توسعه فیزیکی شهر سنگر و اثرات آن بر تغییر کاربری اراضی کشاورزی در طی دودهه میباشد. از این رو پژوهش مورد نظر از نظر هدف کاربردی و مبنای روش آن توصیفی تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق منابع اسنادی و مطالعات پیمایشی و میدانی بدست آمده است. یافته های این پژوهش نشان داد که شهر سنگر به دنبال افزایش جمعیت، پیوستن روستاهای رودبرده، طالم سهشنبه وسوکاچابه شهر سنگر، بهبود شبکههای ارتباطی، گسترش بخش خدمات، افزایش مهاجرتهای روستایی با رشد فضایی و کالبدی مواجه شده و مساحت زیادی از اراضی کشاورزی و باغات پیرامون خود را به فضاهای مسکونی، تجاری و... تبدیل کرده است. همچنین نقش خدماتی و حوزه نفوذ این شهر، در توسعه فزیکی و تغییر کاربری اراضی کشاورزی شهرسنگر در دو دهه اخیر نقش قابل توجهای داشته است.

کلیدواژه ها:

کالبد ، کاربری اراضی ، تغییر کاربری ، رشد شهری ، توسعه فضایی ، شهر سنگر