امکان سنجی به کارگیری رهیافت های توانمند سازی و بهسازی در ساماندهی سکونت گاه های غیر رسمی شهر اراک نمونه مطالعاتی:شهرک ولیعصر اراک

بعد از جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین مسائل اجتماعی کشورهای در حال توسعه رشد و توسعه شتابان و ناهمگن شهرنشینی بوده است در اکثر کشورهای در حال توسعه آهنگ رشد سالانه جمعیت شهری بین 5 تا 8 درصد در نوسان بوده است. بدیهیاست که این رشد انفجاری شهرنشینی و در پی آن پیدایش و رشد پدیده حاشیه نشینی، فرآیند مهاجرتهای مداوم داخلی، یعنی مهاجرت از روستاها به شهرها است که بازتاب اقتصادی اجتماعی و فیزیکی آن بصورت رشد گروهها و جوامع حاشیه نشین ظاهر می گردد که در جاهای مختلف به شکلهای گوناگون آلونک نشین، زاغه نشین، کپرنشین و حلبی ها، و … بروز می یابد.کشور ما نیز به عنوان یکی از جوامع در حال توسعه با این چالش مواجه است. در حال حاضر در اکثر نقاط شهری مراکز استانها و اطراف قطبهای صنعتی در سطح کشور از جمله شهر اراک محله های حاشیه نشین وجود دارد که متاسفانه در برخی مناطق شکل های پیچیدهای به خود گرفته اند ،شهر اراک به عنوان یکی از شهر های درگیر با معضل اسکان غیررسمی دارای اسکان های متعدد نامتعارف است که یکی از این اسکان ها غیر رسمی به نام شهرک ولیعصر دارای مشکلات فراوانی است. با انجام مطالعات از طریق مدارک و اسناد موجود و همچنین توزیع پرسشنامه ،به جمع آوری اطلاعاتی درباره مشکلات موجود و وضعیت ساکنان محله پرداخته شده است و با تحلیل داده ها و استفاده از تجربیات توانمند سازی و بهسازی در ایران و سایر نقاط جهان به پیشنهاد راهبردهایی مناسب جهت ساماندهی نمونه موردی پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، محله های حاشیه نشین ، ساماندهی ، توانمندسازی ، شهرک ولیعصر اراک