رابطه بین ویژگی های شخصیتی و اعتماد در روابط بین فردی با صمیمیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی 92-93

هدف پژوهش حاضر، رابطه بین ویژگی های شخصیتی و اعتماد در روابط بین فردی با صمیمیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی بهزیستی شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی 93 - 92 می باشد. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات توصیفیاست که در آن از روش همبستگی استفاده شده است. فرضیه اصلی عبارت از این بود که بین ویژگی های شخصیتی و اعتماد در روابط بین فردی با صمیمیت اجتماعی دانشجویان رابطه وجود دارد و نیز دارای 20 فرضیه فرعی که بر اساس خرده مقیاس هایویژگی های شخصیتی و اعتماد بین فردی تدوین شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علمی- کاربردی بهزیستیشهرستان قائمشهر به تعداد 750 نفر می باشد که تعداد 256 نفر از این دانشجویان با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه شخصیتی 5 عاملی NEO )فرم کوتاه 60 ماده ای(، نسخه تجدیدنظرشده مقیاس اعتمادرمپل وهولمز) 1986 ( و صمیمیت اجتماعی میلر) MSIS ( می باشد. برای تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS16 ،آزمون همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون جند متغیره استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داده است که بین ویژگی های شخصیت و اعتماددر روابط بین فردی با صمیمیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی بهزیستی شهرستان قائم شهر در سال تحصیلی 93 - 92 رابطه معناداری وجود ندارد. مطابق فرضیات فرعی چنین استنباط می شود که زیرمولفه های شخصیت با زیرمولفه های اعتماد بین فردی همبستگی معنا داری دارند. همچنین مؤلفه های ویژگی شخصیت با صمیمیت اجتماعی دانشجویان، رابطه معنادارومثبتی را بین مؤلفه روانرنجوری،مؤلفه برونگرایی ،مؤلفه دلپذیربودن، مؤلفه مسئولیت پذیری)باوجدان بودن(، باصمیمیت اجتماعی دانشجویان نشان دادند. . ازاین میان مؤلفه مسئولیت پذیری)باوجدان بودن( در دانشجویان نشان داده که بامتغیر اعتماد بین فردی پیش بینی کننده بهتری برای صمیمیت اجتماعی می باشد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، اعتماد در روابط بین فردی ، صمیمیت اجتماعی