مطالعه نظری تجربی عوامل مؤثر بردستیابی به چابکی سازمان و – توانمندسازیمنابع انسانی

محیط صنعتی در ایران طی دو دههی گذشته با تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی در فناوری، شرایط بازار و نیازمندیهای مشتری روبرو بوده است و سازمان های تولیدی را با مسائلی مانند افزایش رقابت حاصل از نوآوری تکنولوژیک و محیطهای آشفته روبهرو گردانده است. برای مواجهه با این تغییرات، چابکی یک ضرورت اجتناب ناپذیرمی باشد. چابکی، توانایی سازمانبرای تطبیق با تغییرات و شناسایی و بهره گیری مؤثر از فرصت هایی است که در اثر تغییر به وجود می آید. مهمترین بخشدر تولیدچابک، منابع انسانی می باشد. بدین منظورپس از بررسی مبانی نظری و پیشینه ی پژوهش و شناسایی شاخصهایدستیابی به چابکی، مدل ساختاری تفسیری از عوامل مؤثر بر دستیابی به چابکی از طریق توانمند سازی منابع انسانی ارانهمیشود. یافتههای پژوهش نشان میدهد اقدامات مدیریت منابع انسانى با شاخص مشارکت دادن کارکنان توسط مدیران ارشد،اختیار سازمانى با شاخص تعهد و وفادارى به پروژه یا گروه و نیز قواعد و رویه هاى سازمانى با شاخص سازماندهى غیررسمىدر راستای دستیابی به چابکی، عوامل مؤ ثر در دستیابی به چابکی از طریق توانمندسازی منابع انسانی هستند.

کلیدواژه ها:

چابکی ، منابع انسانی ، توانمندسازی و مدل ساختاری تفسیری