ارائه الگوی ساختاری سرمایه فکری براساس یادگیری سازمانی در دانشگاه شهید بهشتی

هدف اساسی پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری یادگیری سازمانی و سرمایه فکری در دانشگاه شهید بهشتی است.جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه شهید بهشتی با مدرک دیپلم و بالاتر از آن تشکیل می دهد. با روش نمونه گیریتصادفی تعداد 291نفر از کارمندان بر اساس جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان انتخاب شدند از بین این تعداد 277پرسشنامه تکمیل و تحلیل شد ابزار سنجش عبارتند از پرسش نامه های استاندارد یادگیری سازمانی واتکینز و مارزیک (2002) و پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بنتیس(1997) میزان پایایی برای پرسشنامه یادگیری سازمانی 0/94 و میزان پایایی پرسشنامه سرمایه فکری0/95 می باشد و روش پژوهش از نوع الگوی ساختاری تحلیل مسیر می باشد.نتیجه تحلیل مسیر بیانگر این است که رابطه معناداری بین ابعاد یادگیری سازمانی و سرمایه فکری برقرار است و بیشترین اثر مستقیم را می توان تحت عنوان اثر مستقیم یادگیری در سطح سازمانی در بعد یادگیری سازمانی بر سرمایه فکری عنوان نمود. و سرمایه انسانی به عنوان مهم ترین شاخص سرمایه فکری در این مدل شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی ساختاری ، یادگیری سازمانی ، 1سرمایه فکری ، 9دانشگاه شهید بهشتی