بررسی نقش زنان در توسعه روستایی

زنان روستایی در اکثر جوامع، مهم ترین رکن خانه و نیروی عمده تولیدات کشاورزی و فرآورده های دامی را تشکیل می دهند بطوری که در ایران با توجه به خصوصیات و بافت جوامع روستایی و عشایری، زنان به عنوان زن خانه و ناظم امور اقتصاد خانواده در تصمیمات و پذیرش ایده های نو که منجر به بهبود وضعیت اقتصادی خانواده می شود، تأثیر و نفوذ داشته و سهیم است و به طورکلی دوسوم فعالیت های روزمره را به عهده دارد. اطلاعات و آمار فائو گزارش داده که زنان روستایی حدود 43درصد فعالیت های کشاورزی را به خود اختصاص داده و اگر زنان کشاورز به منابع و امکاناتی مشابه مردان کشاورز دسترسی داشته باشند، تولیدات کشاورزی در 34کشور درحال توسعه به طور متوسط تا 4درصد افزایش می یابد. این رقم می تواند تعداد افراد گرفتار به سوءتغذیه را در این جوامع تا حدود 17درصد کاهش دهد که درنتیجه بالغبر 150میلیون نفر از مردم گرسنه کاسته خواهد شد. در حقیقت زنان روستایی به عنوان نیروی کار جمعیت زیادی را در همه کشورهای در حال رشد و ازجمله کشور ایران تشکیل می دهند و این جمعیت در برخی کشورها به بیش از 80درصد نیروی فعال بخش کشاورزی می رسد. این گروه از زنان در ایجاد تحولات اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی لازم برای توسعه پایدار نقش کلیدی ایفا می کنند؛ اگرچه برای دسترسی به اعتبارات لازم، امکانات درمانی و پزشکی، بیمه عمر و درمانی و نیز آموزش با چالش هایی مواجه هستند لذا توانمندسازی زنان روستایی نه فقط در راستای رفاه افراد، خانواده ها و جوامع روستایی لازم دانسته شده، بلکه در کل برای بهبود اقتصادی ضروری است. توجه به نقش زنان روستایی در توسعه روستایی (که پایه و اساس توسعه شهری است)، دربرگیرنده تلاش برای شناسایی هر چه دقیق تر و ارزش گذاری فعالیت آنان و رفع مسائل و موانع بر سر راه گسترش فعالیت زنان روستایی در مسیر توسعه روستایی هست. درنتیجه در این پژوهش سعی شده است تا به طور کامل نقش و جایگاه زنان روستایی را در توسعه موردبررسی و کنکاش دقیق قرار دهیم

کلیدواژه ها:

: زن ، توسعه ، توسعه روستایی ، توسعه پایدار