رابطه شیوه های تربیتی والدین با سازگاری تحصیلی دانش اموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تربیتی والدین با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی شهر سلماس در سال تحصیلی93-92 انجام شده است. جامعه اماری شامل 6000 نفر(3140 پسر و 2860 دختر) از دانش اموزان مقطع دبیرستان و حجم نمونه براساس جدول مورگان 373 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعیین گردید و روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و ابزار این پژوهش پرسشنامه شیوه های تربیتی والدین زینالی و همکاران(1390)پرسشنامه سازگاری تحصیلی سین ها و سینگ(1993) به نقل از ساعتچی و همکاران (1391) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی و سوالات پژوهشی از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد والدین مقتدر سازگاری تحصیلی دانش اموزان رابالا برده و والدین مستبد و بی اعتنا سازگاری تحصیلی دانش آموزان را پایین می آورند. والدین آزادگذار در افزایش و کاهش سازگاری تحصیلی دانش آموزان نقشی ندارد.16% تغییرات سازگاری تحصیلی دانش آموزان به وسیله شیوه های تربیتی مادر و 5% آن به وسیله شیوه های تربیتی پدر قابل تبیین است. شیوه تربیتی اقتداری مادر پیش بینی کننده سازگاری تحصیلی بالا و شیوه تربیتی بی اعتنای ممادر پیش بینی کننده سازگاری تحصیلی پایین در فرزندان است. شیوه های تربیتی استبدادی و آزاد گذار ممادر پیش بینی کننده های معنی دار نیستند. شیوه تربیتی استبدادی پدر پیش بینی کننده سازگاری تحصیلی بالا و شیوه تربیتی بی اعتنای مادر پیش بینی کننده سازگاری تحصیلی پایین در فرزندان است. شیوه های تربیتی استبدادی و آزاد گذار مادر پیش بینی کننده های معنی دار نیستند. شیوه تربیتی استبدادی پدر پیش بینی کننده سازگاری تحصیلی پایین در فرزندان است و شیوه های تربیتی اقتداری، استبدادی و آزاد گذار پدر پیش بینی کننده های معنی دار نیستند.

کلیدواژه ها:

شیوه های تربیتی والدین ، سازگاری تحصیلی