بررسی پایایی و روایی مقیاس قدرت غذا

این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس قدرت غذا(لو، بوترین، دی دی، آنانزیاتو، توماس و همکاران، 2009 ) در بین دانشجویان ایرانی انجام شد. 701 دانشجو، مقیاس قدرت غذا، خرده مقیاس خوردن بیرونی از پرسشنام ه رفتار خوردن داچ(فن اشتراین، فریجترز، برگرز و دفارس، 1986 ) و مقیاس مهار (هرمن و پولیوی، 1980 ) را تکمیل کردند. برای محاسب ه روایی سازه مقیاس از تحلیل عاملی ت أییدی بهره گرفته شد. همچنینبرای محاسبه روایی همگرا و واگرا، به ترتیب از آزمون همبستگی پیرسون بین مقیاس قدرت غذا با خرده مقیاس خوردن بیرونی و مقیاس مهار استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد مدلکنونی مقیاس قدرت غذا با سه خرده مقیاس و یک نمر ه کلی با داده ها برازش مناسبی دارد. میزان آلفای کرونباخ برای مقیاس قدرت غذا0/88 و میزان ضریب بازآزمایی چهارماهه0/65 به دست آمد. همچنین همبستگی های ب ه دست آمده میان این مقیاس و خرده مقیاس خوردن بیرونیP<0/01 ؛r=0/67 مقیاس مهارP<0/01 ؛r=0/24 نشان از روایی همگرا و واگرایمناسب آن دارد. مقیاس قدرت غذا، مقیاسی مختصر و مفید است که برای ارزیابی تاثیر روا نشناختی محی طهای امروزی که سرشار از غذا هستند، ساخته شده است . می توان از این مقیاس برایمطالعه رفتار خوردن و تفاوت بین گرسنگی ناشی از تعادل حیاتی و گرسنگی لذت جویانه استفاده کرد

کلیدواژه ها:

رفتار خوردن ، محیط غذایی ، مقیاس قدرت غذا ، تحلیل عاملی تأییدی ، دانشجویان