بررسی نشانه های حفاظت کننده شان و عوامل مرتبط با ان در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: رفتارهای مختلفی که بیماران در جهت حفظ و ارتقای شأن خود انجام می دهند، در ایجاد حس ارزشمندی در آنان حائز اهمیت می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نشانه های حفاظت کنندگی شأن و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی صورت گرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی بود و جامعه مورد مطالعه آن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش قلب بیمارستان حضرت رسول (ص) ، امام حسین (ع) و شریعتی تهران در سال 1391 بودند. در این پژوهش، نمونه گیری به صورت غیر تصادفی (مبتنی بر هدف) بود و تعداد 130 بیمار مبتلا به آن نارسایی قلبی از میان جامعه پژوهش انتخاب گردیدند. پس از اخذ رضایت کتبی از نمونه ها، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و همچنین پرسش نامه نشانه های حفظ کنند و شأن ، DCRQ براساس گفته های بیمار تکمیل گردیدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون آماری تی سال، آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل شد. نتایج: میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش ( فرمول در متن اصلی مقاله ) می باشد اکثریت آنان (51/5 درصد) بی سواد هستند درآمد متوسط یک ماهانه ای که کمتر از 1٬000٬000 تومان در ماه (92/3 درصد) دارند میانگین نمره نشانه های حفظ کنند و شأن در واحدهای مورد پژوهش (فرمول در متن اصلی مقاله) محاسبه گردید. بیشترین میانگین نمره مربوط به بعد پذیرش و کمترین میانگین نمره مربوط به بعد عملکرد نقش است و ازمون آماری آنالیز واریانس با (p<0/05) تفاوت معنی داری بین میانگین نمره و نشانه های حفظ کننده شأن در دو بعد ذکر شده نشان می دهد. آزمون آماری پیرسون، ارتباط معنی داری آمار بین سن با نشانه های حفظ کنند و شأن نشان داد. این سازمان همچنین ارتباط معنی دار آماری بین دفعات بستری با نشانه های حفظ کننده شأن نشان داد. نتیجه گیری: از آنجا که نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، سطوح متوسطی از نشانه های حفظ کننده شأن را از خود نشان دادند، لذا به کارگیری راهکارهایی در جهت بهبود دیدگاه و عملکرد این بیماران جهت افزایش احساس ارزشمندی در آنان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

نشانه های حفاظت کننده شان ، نارسایی قلبی ، بیماری