شیوع و پیامد های ناامنی غذایی و ارتباط آن با برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی

مقدمه: ناامنی غذایی، می تواند بر سلامت جسمی و روانی افراد تأثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت ناامنی غذایی و برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی مرتبط با آن، در خانواده های دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان بندر انزلی، واقع در شمال ایران می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با هدف بررسی وضعیت ناامنی غذایی در خانوارهای 400 دانش آموز دختر 9 تا 11 ساله انجام شده است. جهت تعیین برخی ویژگی های دموگرافیک و فردی خانوار و تعیین میزان ناامنی غذایی، مادران دعوت شدند و پرسش نامه های اطلاعات اجتماعی- اقتصادی و پرسشنامه 18 سؤالی وضعیت امنیت غذایی سازمان کشاورزی ایالات متحده (US Department of Agriculture) طی مصاحبه حضوری تکمیل شدند. برای تعیین وضعیت اقتصادی از وجود 9 قلم از وسایل زندگی سؤال شد. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میزان شیوع ناامنی غذایی در جامعه مورد مطالعه 51 % بود. ناامنی غذایی با سطح اقتصادی خانواده، تعداد افراد شاغل خانواده، تعداد فرزندان خانواده، سطح تحصیلات پدر و ماد مالکیت منزل ارتباط معناداری داشت. در گروه خانواده های با ناامنی غذایی، میانگین وزن کودک به طور معناداری کمتر از گروه دیگر بود. نتیجه گیری: ناامنی غذایی به شدت تحت تأثیر سطح اقتصادی، تحصیلات و جایگاه شغلی والدین می باشد.

کلیدواژه ها:

ناامنی غذایی ، عوامل اجتماعی - اقتصادی ، دختران دبستانی ، شمال ایران