تبیین رویکرد مسأله محوری در محتوای کتب علوم انسانی دوره متوسطه جمهوری اسلامی ایران

با توجه به رشد روزافزون دانش و اطلاعات در عصر جدید، نظام تعلیم و تربیت بایدسعی بر آن داشته باشد که توانایی های شناختی چون قدرت تفکر، پژوهشگری و جستجوگری را پرورش دهد. اندیشمندان تعلیم و تربیت برای پاسخگویی به این نیاز بشر رویکردهایی همچون آموزش تفکر انتقادی، مهارت های جستجوگری، تفکر خلاق و... را پیشنهاد داده اند که جمله آنها را می توان از طریق اجرای رویکرد مساله محوری ترفیع کرد. در واقع مواجهه جوامع بشری با مسائل ناهمگون و فزاینده زندگی پیچیده امروزی که راه حل از پیش تعیین شده ای ندارد از یک طرف و سبقت جویی کشورها در نوآوری و ابداع از طرف دیگر، پرورش انسا نهایی که قادر به حل مسائل گوناگون باشند را اجتناب ناپذیر می کند. بدیهی است که هر انتظاری در گستره تعلی م و تربیت پیوند گسترده ای با شالوده علوم انسانی دارد. در واقع در نظا مهای آموزشی، علوم انسانی یکی ازمهم ترین مقوله های اثربخش تلقی می شود که می تواند در جهت رشد و تعالی افراد نقش مؤثری ایفا کند از آنجاکه در نظام آموزشی ما محتوای برنامه درسی یا کتاب درسی مبنای تدریس و کار معلمان می باشد، در این مقاله سعی بر آن است ضمن تبیین رویکرد مسأله محور در محتوای برنامه درسی، راهبردهای ح لمساله و الگوهای متعدد آن،به تبیین مؤلف ههای حل مساله و جایگاه هریک از مؤلفه ها در کتابهای ادبیات فارسی 1و 3، جامعه شناسی 1و 2 روانشناسی و فلسفه پرداخته شود. نتایج حاکی از آن است که میزان توجه کتب منتخب به مؤلفه های حل مسأله متفاوتمی باشد. چنانچه بیش از همه، کتاب روا نشناسی به مؤلفه های مورد نظر پرداخته اند. قابل ذکر است که از میان مؤلف ههای مدنظر بیشترین فراوانی متعلق به تحلیل موقعیت مسأله ای و جمع آوری اطلاعات بوده و کمترین آن به تدوین فرضیه ، آزمون آن و ارزیابی فرایند ح لمساله می باشد. در انتهای مقاله نیز پس از تحلیل چگونگی ظهور مؤلفه های ح لمسأله در کتب مذکور، پیشنهاداتی در این زمینه ارائه شده است