نظریه تئوری محدودیتها

تئوری محدودیتها و مدیریت محدودیتها قصد دارد که شانس ایجاد یک تغییر نتیجه بخش و موثر راافزایش دهد.بر خلاف روش های سنتی که بر شاخص هزینه عملیاتی تمرکز دارندو یا روش تولید به موقعکه توجه خاص بر کاهش موجودی ها می کند،تمرکز اصلی تئوری محدودیتها بر افزایش بهره وری از طریق مدیریت محدودیتهاو افزایش خروجی های تولیدی یا دستیافت سازمان است.تئوری محدودیتهایک رویکرد سیستمی مبتنی بر این فرض است که هر سازمانی دستکم با یک عامل محدودکننده روبروست که مانع از دستیابی به هدفهایش میشود. درواقع هدف متعارف واحدهای انتفاعی میتواندحداکثر سود باشد.تئوری محدودیتها بر حداکثر کردن سود با اطمینان از اینکه عاملی که باعث ایجاد محدودیت در تولید میشود به اثربخشترین حالت مورداستفاده قرار گیرد، تأکید دارد.در این مقاله به تفضیل کمک نسبی تئوری محدودیتها نسبت به روش های تجاری حسابداری مدیریتی برای بهره گیری از منابع و تصمیم گیری توضیح داده شده است.

کلیدواژه های نظریه تئوری محدودیتها:

تئوری محدودیتها ، مدیریت محدودیتها ، عملکرد سیستم