تبیین نقش ارتباطات و رسانه ها در بحران سازی گروهک تروریستی- تکفیری داعش

واقعیت اینست که منطقه غرب آسیا، کانون بحران های تروریستی و امنیتی بوده است. در این رابطه فرضیات متعددی را می توان مدلول قرار داد. عواملی همچون ژئواستراتژی این منطقه، وجود منابع غنی انرژی، تشتت فرقه گرایی، بنیادگرایی رادیکالو....در این میان، داعش را می توان شکل فرانوین گروهک های تروریستی- تکفیری قلمداد نمود. گروهکی که ابزارهای متعددی را در راستای بحران سازی دستاویز خود قرار داده است. به زعم نویسندگان، بخش وسیعی از فرآیند جذب نیروهای داعش، ایجاد رعب و توحش، تظاهرسازی به دیانت و احیای سنت اسلامی از سوی این گروهک تروریستی از طریق شبکه های رسانه ای و قدرتمند این گروه نشئت گرفته است. در این مقاله، مقصود نویسندگان ارائه پاسخی متقن و علمی بدین سوال است که نقش رسانه ها و شبکه های مجازی در قوام و شدت فعالیت های تروریستی- سلفی داعش چه بوده است؟ نوشتار کنونی با بهره گیری از نظریه نوئل نئومان با عنوان تئوری مارپیچ و نیز تلفیق آن با تئوری تأثیرات رسانه های مک گوایر ونیز استفاده از منابع مکتوب و مجازی و روش های تاریخی و جامعه شناسی تاریخی سعی در تحلیل مبانی بحران سازی داعش در منطقه غرب آسیا دارد.