تأثیر ده هفته فعالیت جسمانی بر رفتار ضد اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف پژوهش حاضر،بررسی تأثیر ده هفته فعالیت جسمانی بر رفتار ضد اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر تا 31 ساله ی شهرستان اقلید در سال تحصیلی1393-92 بود.بدرن منظور از بین دانش آموزان کم توان ذهنی اموزش پیرر شهرستان اقلید، 22 نفر به شیوه ی نمونه ی در دسترس ،انتخاب شدند و با روش تصادفی ساده دردوگروه تجربی 10 نفر و کنترل 10 نفر گمارده شدند.روش آزمارش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل بود سیاهه ی رفتاری عاطفی اینفلدوتونگ 2002 به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد، سپس فعالیت جسمانی به عنوان برنامه مداخله ای به مدت 32 هفته و هر هفته سه جلسه ی 54 دقیقه ای بر روی گروه تجربی اجرا شد.پس از اتمام دوره مداخله،پرسشنامه بار درگر بر روی دو گروه اجرا شد.داده های بدست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها نشان داد که تغییر معنا داری در بهبود ابعاد مختلف مشکلات رفتارهای ضداجتماعی در پس آزمون نسبت به گروه مقارسه، تحت تأثیر مداخله )فعالیت جسمانی وجود دارد P<0/01

کلیدواژه های تأثیر ده هفته فعالیت جسمانی بر رفتار ضد اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر:

فعالیت جسمانی ، رفتار ضد اجتماعی ، کم توان ذهنی آموزش پذیر