نقش آموزشهای دینی درارتقاء سطح سلامت روانی و اجتماعی

هدف این مقاله بررسی نقش اموزشهای دینی درسلامت روانی و اجتماعی و تاثیر پیشگیرانه آن درامرسلامت جسمی روانی و اجتماعی و انواع سلامت ازمنظرمتفکرین اسلامی وغربی و اثرات اموزشهای دینی و برنامه های درسی معنوی بوده است روش مورداستفاده دراین پژوهش تحلیل اسنادی بوده که کلیه اسناد یااثار مربوط به موضوع شامل نوشتاری کتابها مقالات و .... و غیرنوشتاری سایت ها می باشد ازجامعه فوق نمونه ها به صورت هدفمند و باتوجه به گزاره های پژوهش و ابزار گرداوری فرمهای فیش برداری انتخاب شده اند روش مورداستفاده برای تحلیل د اده ها کیفی بوده است یافت های تحقیق نشان داده است که دین درسلامت جسمی ازجمله ایجادرفتارهای سالم و بهداشتی افزایش طول عمر و کاهش میزان مرگ و میروابتلا به بیماری و عملکرد خوب سیستم ایمنی دربرابر برخی ازبیماریها و.... موثر میباشد نقش دین برسلامت روان: رضایت اززندگی ایجادشخصیت سالم و نگرش مثبت و تقلیل مشکلات عاطفی روانی و جلوگیری ازبیماریها و امراض روانی .... رابطه مثبت بودن و روان را نشان میدهد درنقش دین برسلامت اجتماعی به انسجام و کنترل اجتماعی کاهش رفتارهای نابهنجار و انحرافی ایجادیک نظام فکری مشترک و اصلاح جامعه و تغییرا فکار ناسالم میتوان اشاره نمود نتیجه گیری بین ابعادمختلف دینداری و معنویت با سلامت جسمی روانی و اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد به گونه ای که باورهای دینی میتوانند فرد را به سوی کمال و تعالی و درنتیجه سلامت روانی و جسمی و نهایتا سلامت اجتماعی هدایت کنند

کلیدواژه ها:

دین ، آموزش دینی ، سلامت جسمی ، سلامت روانی ، سلامت اجتماعی