ارائه راهکارهایی جهت طراحی و معماری سرای سالمندان با رویکرد ذاتاً ایمن

انسانها درطول زندگی در حال تغییرند و هر روز به زوال و فرسودگی جسم نزدیکتر می گردند؛ روزی فرا می رسدکه دیگر قادر به انجام فعالیتهای خود نیستند و برای انجام کوچکترین فعالیت خود ناگزیر به کمکگرفتن از دیگران می باشندکه خودمی گردد. پا گذاشتن به دوره سالخوردگی با بروز تغییرات جسمانی « سالمندی » سر آغاز مسئله ای مهم و جهانشمول به نام متعددی همراه است که تواناییها و قابلیتهای جسمانی فرد را محدود میکند. لذا برای سالمندان، آسایش، امنیت، محافظت،سهولت دسترسی، همچنین احساس خودمختاری، استقلال و مفید بودن سالمندان بایسته است که مورد توجه طراحان قرار گیرد ، به همین دلیل محیط زندگی سالمند باید طوری طراحی شود که او با تمام بیماریها، محدودیتهاو ناتوانیهای احتمالی خود بتواند به راحتی در آن زندگی کند و حداقل استانداردهای لازم برای تأسیس سرای سالمندان رعایت گردد. بنابراین در مقالهحاضر به بیان توصیه های بنیادین در طراحی متناسب با ویژگی های خاص سالمندان ، استفاده ایمن از فضای سرای سالمندان گردیده و در نهایت بر اساس استانداردهای موجود در طراحی و معماری و الزامات ایمنی ، مکانی متناسب با نیاز سالمندان با شاخص های مهم ذاتا ایمن ارائه می گردد. امید است با بکارگیری مشخصه های ارائه شده در این مقاله در طراحی سرای سالمندان ، زمینه ی حضور ایمن و بدون خطر سالمندان را در این مکان ها، که به تبع موجب افزایشسطح ایمنی جسمانی و امنیت و سلامت روانی سالمندان خواهد شد،را فراهم سازد

کلیدواژه ها:

فضای ذاتاً ایمن ، طراحی ، سالمند ، استاندارد