بررسی روند تغییر فراوانی ناهنجاریهای دمایی دوره ی سرد سال با استفاده از روش ناپارامتریمن-کندال(محدوده ی مورد مطالعه: استان مازندران)

دما یکی از مهمترین عناصر اقلیمی است که تغییرات مولفه ی آن میتواند ساختار آب و هوایی هر منطقه ای را دگرگون سازد و این دگرگونی نقش عمده ای در چگونگی بهره برداری از توانهای محیطی و کشاورزی بر عهده دارد. در استان مازندران دوره ی سرد سال یک دوره حیاتی برای تولید محصولات کشاورزی به ویژه مرکبات می باشد. بنابراین هدف از این تحقیق شناسایی ناهنجاریها و بررسی روند تغییرات ناهنجاریهای دمایی در دوره سرد سال می باشد. داده های مورد استفاده در این تحقیق به صورت روزانه مربوط به دوره ی آماری 2010-1971 شامل متغیرهای دما (حداکثر و حداقل) می باشد. ایستگاههای مورد مطالعه در این تحقیق شامل 24 ایستگاه که از بین ایستگاههای سینوپتیک و کلیماتولوژی استان مازندران انتخاب شده است. در این تحقیق انحرافات مثبت دمایی با تداوم های بالاتر از یازده روز به عنوان شاخص ناهنجاریهای دمایی در نظر گرفته شد و تغییرات در روند ناهنجاریهای دمایی توسط آزمون ناپارامتری من-کندال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاکی از داشتن روند معنی دار افزایشی در فراوانی ناهنجاریهای رخ داده در دوره ی سرد سال در اکثر ایستگاهها می باشد. همچنین ایستگاه های افراچال، بندر امیرآباد و نوشهر تنها ایستگاههایی بودند که معنا داری در روند آنها مشاهده نشد و از یک روند کاملا تصادفی برخوردار بوده اند.

کلیدواژه ها:

دماهای حداکثر و حداقل ، ناهنجاریهای دمایی ، آزمون آماری من-کندال ، دوره ی سرد سال ، مازندران