بررسی میزان و نوع خشونت های شغلی وارد بر پرسنل پرستاری شاغل در بخش های بستری مرکز آموزشی درمانی شفای رشت طی سال 1393 و عوامل مستعد کننده وپیشگیری کننده آن

تجربه خشونت های شغلی می تواند عواقب زیان آوری را در روان پرستاران ایجاد نماید. هدف از این مطالعه تعیین وضعیتخشونت، عوامل مستعد کننده و پیشگیری کننده آن در پرستاران شاغل در بخش های روان بیمارستان شفای رشت بود.روشکار: در این مطالعه توصیفی، 54 نفر از پرستاران شاغل در بخش های روان بیمارستان شفای رشت بصورت تصادفی سادهانتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه جمعیت شناسی و پرسشنامه خشونت محل کار در بخش سلامتبود. پرسشنامه خشونت محل کار در بخش سلامت دارای چهار زیر مجموعه خشونت جسمی، روانی، جنسی و نژادی و سهسئوال باز با عنوان عقیده راجع به خشونت در محل کار است.بحث و نتیجه گیری: شیوع خشونت شغلی در این مرکز شامل15/7 درصد خشونت فیزیکی، 84/3 درصد خشونت روانی یا کلامی، 7/4 درصد خشونت نژادی و بدون بروز خشونت جنسی بود. در واکنش به خشونت ها در میان گذاشتن با همکاران (96/2 درصد) و به آرامش دعوت کردن مهاجم (90/7 درصد) بیشترین موارد ذکر شده بود و عمده ترین عوامل مستعد کننده خشونت شامل هم گروه شدن بیماران پر خطر با یکدیگر (94/4 درصد) و اقامت طولانی بیمار در بخش پس از ترخیص (90/7 درصد) عنوان شدند. پرستاران شاغل در بخش های روان بطور دائمی در معرض انواع خشونت های فیزیکی و کلامی قرار دارند. انجام اقدامات پیشگیرانه در این مورد پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خشونت محل کار ، پرستاری ، روان پرستار ، بخش روان