کاهش بار آلی نامحلول پساب پتروشیمی مبین با استفاده از فرآیند انعقاد الکتریکی

فرآیند انعقاد الکتریکی یکی از روشهای نوین در صنعت تصفیه محسوب میشود که میتوان برای تصفیه انواع آلایندهها ازجمله کاهش میزان اکسیژنخواهی شیمیایی پسابهای پتروشیمی از آن بهره برد. در این تحقیق با استفاده از روش انعقاد الکتریکی و با استفاده از الکترودهای آهن و آلومینیوم، پساب صنعتی پتروشیمی مبین جهت کاهش میزان اکسیژنخواهی شیمیایی مورد تصفیه قرار گرفت تا مجدداً آبهای بازیابی شده در صنعت و یا محیط زیست استفاده گردد. پس از مقایسه نتایج بدست آمده برای الکترودهای آهن و آلومینیوم، مشاهده شد که بازده حذف اکسیژن خواهی شیمیایی (COD) و کل جامدات معلق (TSS) درصورت استفاده از ماکزیمم زمان و ولتاژ یعنی طی 09 دقیقه و 09 ولت و در پی اچ5/58 برای الکترود آهن بهترتیب 09 % و 09 % میباشد. اما از آنجا که استفاده ماکزیمم ولتاژ مصرفی از نظر اقتصادی بهصرفه نمیباشد و انعقاد الکتریکی برای این پساب در ولتاژهای پایینتر نیز کارایی قابل ملاحظهای دارد، نتایج نشان میدهد که میتوان با استفاده از الکترودهای آهن در پی اچ اولیه 0 و با ولتاژ اعمالی10/39 ولت و زمان مینیمم30/01 دقیقه، پساب پتروشیمی مبین را با کارایی قابل قبول 22 % حذفCOD و 58 % حذف TSS تصفیه نمود

کلیدواژه ها:

انعقاد الکتریکی ، لختهسازی ، تصفیه پساب ، اکسیژنخواهی شیمیایی ، پتروشیمی مبین