بررسی مطالعات تطبیقی جهت پیادهسازی الگوی موفق شهر دوستدار کودک در ایران

شهر دوستدار کودک به شهری گفته میشود که در آن، حقوق اساسی بچهها مثل سلامت، حملونقل، حمایت، آموزش وفرهنگ رعایت میشود. یک شهر دوستدار کودک تنها یک شهر خوب برای بچهها نیست، بلکه شهری است که به وسیلهکودکان ساخته میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی مفاهیم شهر دوستدار کودک، ضرورت ایجاد شهرهای دوستدار کودک، تاریخچه و زمینههای شکلگیری شهر دوستدار کودک و همچنین بررسی چالشها و مزیتهای ایجاد شهر دوستدارکودک میباشد..همچنین این مقاله سعی دارد تا از طریق آنالیز اسنادی به صورت انتقادی و استخراج عوامل کلیدی موفق بر اساس نمونههای موردی در کشورهای توسعهیافته به بررسی تجربه کشورهای درحالتوسعه و توسعهیافته پرداخته و در نهایت راهکارهایی جهت دستیابی به شهر دوستدار کودک با توجه به دستاوردهای موجود در این زمینه ارائه گردیده است.نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان میدهد که پروژه شهرهای دوستدار کودک در سایر کشورهای دنیا و همچنین ایران در حال گسترش است و مسئولین باید هرچه سریعتر به سمت درک نیازهای اجرا و گسترش شهرهای دوستدار کودک گام بردارند و موانع و چالشهای اصلی در این زمینه را مرتفع سازند

کلیدواژه ها:

مطالعات تطبیقی ، شهر دوستدار کودک ، ایران