بررسی کاربری اراضی شهری با رویکرد پدافند غیرعامل مطالعه موردی: ناحیه چهار منطقه 7 شهرداری تهران

توجه به بحث پدافند غیرعامل در برنامهریزی شهری یکی از مهمترین راههای افزایش امنیت و کاهش آسیبپذیری شهرها در مقابل بحرانهای انسانی و بویژه جنگ میباشد. در مطالعات کاربری اراضی شهری،به هنگام بررسی سازگاری کاربریها، توجه به پدافند غیرعامل امری ضروری است. هدف این مقاله بررسی کاربری اراضی ناحیه چهار منطقه 0 شهر تهران از بعد پدافند غیرعامل میباشد که در این راستا چهار کاربریاداری، درمانی، تأسیسات و تجهیزات شهری و نظامی از نظر سازگاری با سایر کاربریها مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق به کار گرفته شده از نوع توصیفی تحلیلی میباشد و بررسی و تحلیلهای لازم با -استفاده از نرم افزار GIS Arc در مورد چگونگی پراکنش و سازگاری کاربریها صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از این است که در بین کاربریهای مورد تحلیل، کاربری نظامی بیشترین ناسازگاریرا در ارتباط با سایر کاربریهای ناحیه نشان میدهد، کاربریهای اداری و درمانی نسبتاً سازگارند و کاربری تأسیسات و تجهیزات شهری، کمترین ناسازگاری را با سایر کاربریهای همجوار خود دارد. بنابراین تنها کاربری تأسیسات و تجهیزات شهری تا حدودی با اصول پدافند غیرعامل شکل گرفته است

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، پدافند غیرعامل ، ناحیه 4 منطقه 0 شهرداری تهران