زمینه ای نظری و رهیافت های برنامه ریزی شهری در ایران (رهیافت ساده- جامع) Theoretical Context and approach of Urban Planning in Iran
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 620
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARCHITECTURE03_080
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
چکیده مقاله:
با توجه به رویکرد نظام برنامه ریزی کشور که مبتنی بر برنامه ریزی متمرکز و برگرفته از شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه ایران می باشد، برنامه های توسعه شهری نیز با نام برنامه های جامع به صورت برنامه ای متمرکز و با نگاه بیشتر کالبدی برای مشکل گشایی مسائل شهری از حدود دهه 40 شمسی تهیه شدند، در این مطالعه، با رویکردی تحلیلی و توصیفی، رهیافت ساده- جامع که به عنوان متداول ترین چارچوب نظری تهیه برنامه های شهری کشور- که از طریق برنامه های جامع نمود علمی یافته است، در قالب بررسی این رهیافت، ویژگی های و خصوصیات آن و چالش های اصلی آن، مورد توجه قرار گرفته است. از طرف دیگر تلاش شده است تا با مطالعه برنامه های جامع در ایران و انتقادهای وارد به آن، بتوان به مقایسه ای میان این رهیافت دردو فضای جغرافیایی متفاوت دست یافت.
کلیدواژه ها:
برنامه ریزی شهری- رهیافت ساده- جامع ، ایران
نویسندگان
راضیه رمضانی
دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی
امیررضا فرشچین
عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی دانشگاه خوارزمی