شناخت ساختار پایداری در معماری بومی روستاهای کوهستانی

معماری پایدار و ساختار شهر پایدار را می توان در نمونه های بسیاری از معماری گذشته ایران مشاهده نمود که در بسیاری از موارد، محیط زیست و اقلیم منطقه،موجب شکل گیری آن شده است، معماری کوهستانی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که با در نظر گرفتن معیارهای بصری، با اصول و ویژگی های طبیعی و اکولوژیک بستر خود نیز منطبق است، به طوریکه بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در بر می گیرد. براساس یافته های تحقیق مشخص گردید که معماری روستاهای کوهستانی بالاخص روستای هجیج با توجه به تأثیر مستقیم عواملی چون شکل شناسی زمین و بافت آن، اقتصاد مبتنی بر معیشت و شرایط شغلی، وضعیت اجتماعی و فرهنگی در شکل گیری این معماری و همچنین توجه معماران به تأثیرات آب و هوایی منطقه بر روی ساختمان و بهره برداری از مصالح بوم آورد، توجه به طبیعت و تجدیدپذیری منابع انرژی به عنوان یک معماری پایدار و همساز با اقلیم شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری پایدار ، معماری کوهستانی ، روستای هجیج