اهمیت و جایگاه انرژی های طبیعی در معماری بومی و پایدار ایرانی

اندیشمندان و صاحب نظران در طول اعصار از دیدگاه های مختلف به تعریف معماری بومی و مفهوم کاربردی آن پرداخته و به بیان ویژگی های این گونه معماری می پردازند. بطور کلی معماری بومی معماری برگرفته از انرژی های محیطی و اصول محلی در جهت رفع نیازهای انسانی در محیط است. مفهوم پایداری نیز به معنای زندگی در میان طبیعت و تطابق یافتن آن با منابع انرژی طبیعی است. ریشه شناسی این دو مفهوم مشابه از زمانی اهمیت یافت که مفهوم محلی نمودن و بومیت در پایداری مطرح گردید. شناخت تشابه اصول و مفاهیم معماری پایدار و بومی به صورت کلی از اهداف این مقاله مروری است. در این مطالعه مروری به شناخت اصول و راهبردهای پایداری با تاکید بر اصول معماری بومی انجام شده است. از تجربیات معماری بومی می توان در پایداری دنیای امروزه بدون وابستگی به پیشرفت های فناوری مدرن در رفع نیازهای بشر استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

بومی گرایی ، معماری ، معماری بومی ، پایداری