قشربندی اجتماعی و تحولات آن در شرایط اجرای طرح های توسعه آبیاری و کشاورزی (مطالعه موردی: شبکه آبیاری و زهکشی واحدهای عمرانی 2 و 3 دشت ارایض)

اجرای طرح های توسعه روستایی کشاورزی به ویژه طرح های توسعه منابع آب و ایجاد شبکه های مدرن آبیاری و زهکشی،تأثیرات شگرفی در اقتصاد ملی و محلی دارد. این طرح ها بر ساختار طبقه بندی ها و قشربندی اجتماعی در جوامع محلی نیزتاثیرگذار است. در محدوده واحدهای عمرانی شماره 2 و 3 دشت ارایض، با اجرای شبکه فرعی آبیاری و زهکشی و عملیاتتجهیز و نوسازی اراضی، شرایط برای استفاده بهینه از ظرفیت های توسعه ای این محوده ایجاد شده و تغییرات قابل توجهی رادر شاخص های اقتصادی و اجتماعی منطقه به دنبال خواهد داشت. در این مقاله، وضعیت قشربندی اجتماعی در شرایط موجوددر محدوده مذکور و تحولات آن در اثر اجرای طرح شبکه آبیاری و زهکشی مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس،کشاورزان به سه قشر کم درآمد، میانی و اقشار بالا تقسیم بندی شدند که اکثریت آنها در قشر متوسط (میانه) جای دارند. هرچند تبدیل اراضی دیم منطقه به ابی، تحولی اساسی در وضعیت کشاورزان در هر سه قشر خواهد داشت، اقشار متوسط با توجه به حجم جمعیتی زیاد، بیشترین منافع را کسب خواهند نمود.

کلیدواژه ها:

قشربندی اجتماعی ، طرح شکهه آبیاری و زهکشی ، دشت ارایض