تحلیلی بر الگوی ترکیبی ملت از منظر اجتماعی و فضایی- جغرافیایی (مطالعه-ی موردی: اقوام ساکن در آبادی های خراسان شمالی)

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 997

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEOPOLITICS08_042

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بافت انسانی و قومیتی سرزمین خراسان شمالی بر اساس سیاست های هر حکومت، دچار تحولات زیادی در طول تاریخ شده است. این سرزمین به دلیل برخورداری از ویژگی های اجتماعی قومیتی متفاوت با سایر سرزمین های مجاور و موقعیت ژئوپلیتیکی خاص، در بسیاری از دوره های تاریخی حس میهن دوستی ویژه ای برای مردم سرزمین ایران به همراه داشته و در برخی موارد دچار بحران های قومی با هدف کوچک سازی سرزمین ایران و تضعیف انسجام ملی شده است. هدف از انجام این تحقیق تبیین الگوی ترکیبی ملت از منظر اجتماعی و ویژگی های قومی زیربنایی مانند نژاد، زبان، دین و مذهب، طبقه ی اجتماعی، خصیصه های فرهنگی و تاریخ مشترک مؤثر در افزایش انسجام و اقتدار ملی در محدوده ی استان خراسان شمالی است. روش: در این تحقیق از روش قیاسی استفاده شده است. در این روش ویژگی های اثرگذار بر الگوهای همگرایی و واگرایی اقوام ساکن در آبادی های این خطه مورد مقایسه قرار گرفته و با اتکا به تحقیقات در منابع کتابخانه ای و پژوهش میدانی، توصیف، تحلیل و ارزیابی شده است. یافته ها و نتایج: نتایج تحقیق نشان می دهد که، در آبادی های خراسان شمالی، به طور مشخص پنج سازه ی انسانی کرد (کرمانج)، ترک، ترکمن، تات و بلوچ همزیستی مسالمت آمیز دارند؛ که در این بین کرمانج ها با 92/58 درصد از کل جمعیت، بیشترین اقوام ساکن استان هستند. حدود 5/91% از ساکنان نقاط روستایی استان(60/87% از کل وسعت استان) شیعه ی جعفری اند و اقوام ترکمن و بلوچ با 5/8% از کل جمعیت (25/12% از کل مساحت استان)سنی حنفی هستند که در فضای شمال غربی استان در شهرستان های رازوجرگلان و مانه و سملقان ساکن اند. بررسی تحولات جمعیتی حکایت از نرخ بالای زاد و ولد در آبادی های ترکمن نشین دارد که با وجود نرخ رشد طبیعی زیاد از موازنه ی منفی برخوردار بوده و مهاجرفرست اند. ساختار فضایی- جغرافیایی ملت در خراسان شمالی از بخش های ناپیوسته ی زیادی تشکیل شده است؛ کرمانج ها با اسقرار در بخش میانی و شمال شرق استان 79/44 درصد از کل مساحت آن را به خود اختصاص می دهند؛ ترک ها غالباً در بخش میانی، شمال و جنوب شرقی، ترکمن ها در شمال غرب و غرب، تات ها در جنوب غرب و بخشی از شمال استان و بلوچ ها در منطقه ی کالیمانی جدایی گزینی خاصی دارند. ایجاد «همدلی» به عنوان عالی ترین سطح صمیمیت و همگرایی مبتنی بر ارزش های عاطفی و معنوی، بهترین سازوکار برای دستیابی به انسجام ملی و ارتقاء اقتدار ملی می باشد.

نویسندگان

تیمور جعفری

عضو هیأت علمی دانشکده ی علوم زمین، دانشگاه دامغان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • - اداره کل ثبت احوال خراسان شمالی، آمار جمعیت روستاهای ...
  • - حافظ‌نیا، محمدرضا، «جغرافیای سیاسی ایران»، انتشارات سمت، چاپ ششم ...
  • - رحمتی، علی، «فرهنگ قومی و جغرافیایی شهرها و آبادی‌های ...
  • - کریمی‌پور، یدالله، «تحلیل ژئوپلیتیکی نواحی بحرانی سیستان و بلوچستان»، ...
  • - کفاش جمشید، محمدرضا، «تحلیلی از نیروهای مرکزگرا و مرکزگریز ...
  • - مرکز آمار ایران، «سالنامه آماری 1390 خراسان شمالی»، تهران، ...
  • - ولدبیگی، برهان‌الدین، پورحیدری، غلامرضا، «پیشگیری و آمادگی در برابر ...
  • - براهویی، نرجس خاتون، «نگاهی به سرزمین و فرهنگ بلوچستان»، ...
  • - قیصری، نورالله، «قومیت عرب و هویت ملی در جمهوری ...
  • Taylor, P. J., Political Geography, England: Longman Group, 1993. ...
  • نمایش کامل مراجع