بررسی جایگاه انرژی در تعیین استراتژی نگهداری و تعمیرات

بخش اصلی فعالیتهای پژوهشی در زمینه انرژی صرف توسعه تکنولوژی و ساخت دستگاههای با بازدهی بالاتر، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و بهبود سیستمهای کنترلی جهت بهینهسازی عملکرد جمعی دستگاهها میگردد. اما با گذشت زمان تمام دستگاهها و تجهیزات، رو به استهلاک نهاده و دچار کاهش بازدهی خواهند شد. بعلاوه به هم ریختن تنظیمات سنسورها و تناسب دقیق سیستم کنترل با وضعیت واقعی دستگاه موجب دور شدن از شرایط کنترل بهینه میشود، که به نوبه خود موجب تشدید استهلاک و کاهش قابل توجه بازده دستگاه و بهرهوری کل مجموعه میگردد. در واقع بعد از طراحی، نصب و راهاندازی تجهیزات سیستمها، نگهداری وتعمیرات بواسطه تاثیر مستقیم و پیوسته در تمام طول مدت بهرهبرداری، پتانسیل ایجاد نقشی موثر درافزایش قابل توجه بهرهوری انرژی سیستم را داراست. از سوی دیگر فرایندها و فعالیتهای نگهداری و تعمیرات، هزینههای بالا و مستمری را به سیستم تحمیل میکند و طراحی و تعیین استراتژیهای آن خود یک فرایند تصمیم گیری چندمعیاره است که وابستگی اساسی به نوع، فعالیتها و اهدافسازمان دارد. در پژوهش حاضر ابتدا به کمک مرور ادبیات و نظرات کارشناسان به دسته بندی انواع استراتژهای نت)نگهداری و تعمیرات( و متغیرها و عوامل تاثیرگذار در بهرهوری انرژی پرداخته شده است. سپس نوع ارتباط، میزان وابستگی و نقش استراتژی و فرایندهای عملیاتی نگهداری و تعمیرات و مدیریت انرژی بر یکدیگر مورد بررسی قرار میگیرد و نتایج حاصله به همراه پیشنهاداتی به منظور همسو ساختن استراتژیهای مدیریت و ساختار فرایندهای عملیاتی نگهداری و تعمیرات، در حین حفظ ماهیت و اهداف وجودی آن، با مدیریت انرژی ارائه میگردد

کلیدواژه ها:

انرژی ، نگهداری و تعمیرات ، بهرهوری ، مدیریت انرژی ، استراتژی