بررسی رابطه بین خلاقیت و سبک های یادگیری در دانش آموزان پایه اول مقطع متوسطه

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین خلاقیت با سبک های یادگیری دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهرستان گلوگاهپرداخته شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) بود که جامعه آماری این پژوهش شامل 210 نفر از دانش آموزان دخترپایه اول مقطع متوسطه شهرستان گلوگاه بوده که با استفاده از فرمول حجم نمونه (جدول مورگان) 136 نفر از طریق روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه خلاقیت عابدی و پرسشنامه سبک یادگیری کلب بودهاست، برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از شاخصهای فراوانی، درصد و در سطح آمار استنباطی از آزمون های کای دو، تحلیلواریانس یکطرفه و همبستگی پیرسون استفاده گردید . نتایج پژوهش پژوهش حاضر حاکی از آن بود: 1- اکثر دانش آموزان از سبک یادگیری انطباق دهنده و اقلیت دانش آموزان از سبک یادگیری واگرا استفاده می کنند. 2- بین میانگین های نمرات دانش آموزان از سبکهای یادگیری، تفاوت معناداری وجود داشته است. 3- بین میزان خلاقیت و سبکهای یادگیری تفاوت معناداری وجود داشته است. 4-بین نمرات سبک های یادگیری (تجربه عینی، مشاهده تأملی، مفهوم سازی انتزاعی، آزامایشگری فعال) با میزان خلاقیت دانش آموزان،رابطه معناداری وجود داشته است. می توان نتیجه گرفت که معلمان با توجه به استعداد و خلاقیت دانش آموزان سبک یادگیری متناسببا آن بکار ببرند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، سبک یادگیری ، خلاقیت ، دانش آموزان